چارلی و کارخانه شکلات‌سازی در تالار هنر و ادامه راه آقای ف در پالیز
تاریخ انتشار: ۱۶ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۵۵۲۲۳۵
نمایش «چارلی و کارخانه شکلات‌سازی» تازه‌ترین کارگردانی فریبا دلیری از روز پنجشنبه ۲۱ تیر ماه جاری در تالار هنر میزبان خانواده‌ها می‌شود. نمایش «همه چیز درباره آقای ف» به دلیل استقبال تماشاگران تمدید شد. ۱۶ تير ۱۳۹۷ - ۱۳:۰۳ فرهنگی تلویزیون ، سینما و تئاتر نظرات
به گزارش باشگاه خبرنگاران پویا،این نمایش که بر اساس قصه‌ای از رولد دال و توسط هادی حسنعلی و فریبا دلیری نوشته شده است، پیش فروش اینترنتی خود را در سایت ایران نمایش آغاز کرده است و عموم مخاطبان نمایش‌های کودک و نوجوان می‌توانند برای خرید بلیت‌های دو روز نخست اجرا پنجشنبه 21 و جمعه 22 تیرماه اقدام کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در این نمایش آرش صادقیان حقیقی، آرین ناصری مهر،شیرین کاشفی، محمود صامت ، محیا نمازی ، امیر رضا جدیدی ، پدرام زنجانی، هلیا نصرالهی، محمد رضا اصغری، سورنا نجفی ایفای نقش می‌کنند.
بازی‌دهندگان عروسک و گروه حرکت نیزمهبد فیضی ،آوا ناصری مهر ، احسان سامانی منش،پیرایه پیروزنیا و شیرین کاشفی هستند.
در بخش ویدیویی این نمایش نیز بازیگرانی همچون نوید فرح‌مرزی، روشنک کریمی ، مینووش رحیمیان وامیر محمد انصافی حضور دارند.
از دیگر عوامل این نمایش نیز دستیار کارگردان پونه عسگر خانی ، بازی گردان کودکان آرین ناصری مهر، آهنگساز حمید رضا شجاعی ، خوانندگان پانیذ شهرستانی و حمید رضا شجاعی، ترانه سرا هادی حسنعلی، طراح صحنه مهدی نیک روش، ساخت دکور امیر عباس کبوتر صحرایی ، طراحی و ساخت تصاویر رامین بهادری ، طراحی و ساخت عروسک و لباس اومپاها و آکسسوار شیدا صفوی ، طراح لباس فاطمه نمازی، طراح حرکت مهبد فیضی، طراح گریم فریبا دلیری، مدیران صحنه احسان سامانی منش و مهرنوش دلیری، عکاس سهیل دلیری ، طراح پوستر و بروشور محمد حسین توکلی، طراح نور علی اشرف سماعی ، مدیر روابط عمومی و مشاور رسانه ای زهرا شایان‌فر، تبلیغات فضای مجازی آرش صادقیان حقیقی و رامین بهادری، استودیو ضبط تصاویر استودیوسهیل و ساخت ماکت صحنه پیرایه پیروزنیا و مدیر تولید سعید ناصری مهر هستند.
نمایش چارلی و کارخانه شکلات سازی در ساعت 20:15 در تالار هنر واقع در خیابان مفتح جنوبی، خیابان ورزنده اجرا می‌شود. خرید اینترنتی: http://www.irannamayesh.com/theater/8300 و شماره رزرو تلفنی: 09227742043 صفحه اینستاگرام گروه: https://www.instagram.com/chalik_theatre_group مسیرهای تهیه بلیط ، رزرو و ارتباط با این نمایش هستند.
تمدید نمایش «همه چیز درباره‌ی آقای ف» این‌بار در تماشاخانه پالیز
«همه چیز درباره‌ی آقای ف» به نویسندگی، طراحی و کارگردانی آرش عباسی و تهیه کنندگی محمد قدس با بازی احمد مهرانفر که در تماشاخانه ایرانشهر با استقبال بینظیر مخاطبان مواجه شده بود، در اجرای مجدد خود به تماشاخانه پالیز می‌رود. همچنین بهنام شرفی، مسعود روستا، مونا فائزپور و معصومه عزیزمحمدی (به ترتیب ایفای نقش) در این نمایش به عنوان صداپیشه حضور دارند.
«همه چیز درباره آقای ف» نمایشی با حال و هوای طنز است و داستان فردی را روایت می کند که با معضلات اجتماعی مواجه می شود.
از دیگر عوامل این نمایش می‌توان رها جهانشاهی مجری طرح و مدیر تولید، سروناز مستوفی طراح صدا، آیدا ملک محمودی منشی صحنه، بهزاد اسحاقی، آریا داراب پور و امیرعلی سیاه پوش مدیران صحنه، فتاح مینوبخش عکاس و ساخت تیزر و ایلیا شمس مدیر روابط عمومی (تئاتربازها) اشاره کرد.
علاقه‌مندان می‌توانند از روز چهارشنبه 20 تیرماه ساعت 12 ظهر از طریقwww.tiwall.com اقدام به خرید بلیت کنند.
نمایش «همه چیز درباره‌ی آقای ف» از 31 تیرماه در تماشاخانه پالیز ساعت 21 روی صحنه می‌رود.
انتهای پیام/
R1369/P1356/S4,34/CT12 واژه های کاربردی مرتبط تالار هنر پردیس تئاتر پالیز تئاتر
منبع: تسنیم
کلیدواژه: تالار هنر تئاتر تالار هنر تئاتر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۵۵۲۲۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا ژاپنی‌ها به نقاشی «ارواح» علاقه دارند؟
شوهر اویوا می‌خواست دوباره با همسایه ثروتمندش ازدواج کند، اما همسرش هنوز زنده بود. او ابتدا سعی کرد اویوا را مسموم کند، اما به جای اینکه او را بکشد، او را به طرز وحشتناکی زشت کرد. سپس او را به رودخانه انداخت تا غرق شود که موفقیت‌آمیز بود. اما بعداً، وقتی به آن رودخانه بازگشت، روح اویوا از آب برخاست تا او را به هرکجا که رفت تسخیر کند!
به گزارش فرادید، تصاویر خوفناکی از این داستان ارواح ژاپنی و سایر موارد مشابه آن، موضوع نمایشگاهی در موزه ملی هنر آسیایی اسمیتسونین است؛ نمایشگاهی با عنوان: «نمایش ماوراء طبیعی: ارواح و تئاتر در چاپ ژاپنی».
قرن‌ها پیش، داستان‌های ارواح در ژاپن بسیار نقل می‌شدند. بیش از ۵۰ اثر به نمایش گذاشته‌شده از سال‌های ۱۷۰۰ تا ۱۹۰۰ توسط هنرمندان ژاپنی، نمایانگر قدرت ماندگار هنر چاپ چوبی و داستان‌هایی است که امروزه در ژاپن همچنان رونق دارند.
داستان اویوا، همسر وفاداری که روحش برای تسخیر شوهر قاتلش بازگشت، سال ۱۸۲۵ در نمایش کابوکی «داستان ارواح یوتسویا در توکایدو» توسط تسورویا نانبوکو روایت شد.
کیت بروکس، از متصدیان نمایشگاه، می‌گوید: اگرچه موضوع ماوراء طبیعی مدت‌ها بخشی از فرهنگ ژاپنی بوده، دوره اِدو (۱۶۰۳-۱۸۶۸) و این تولید خاص به این ژانر اهمیت دائمی داد.
تصاویری از این نمایش ارواح و سایر نمایشنامه‌های آن زمان برای مشتریانی که خواهان داشتن یادگاری از نمایش و بازیگران خاص آن در قالب چاپ چوبی بودند، توسط هنرمندان بازتولید شد.
کابوکی که در دوره ادو ایجاد شد، به دلیل اجراهای دارای سبک و جلوه‌های ویژه پیچیده‌ای شهرت یافت که آن را به یک سرگرمی محبوب برای مخاطبان تبدیل می‌کرد.
بروکس می‌گوید: «ترفندهای روی صحنه مانند درهای مخفی و وسایل زیاد صحنه نمایش مانند خون مصنوعی، وسایلی مانند سیم که شخصیت‌ها با کمک آنها پرواز می‌کردند، همگی نشان‌دهنده حضور ارواح بودند.»
هزاران چاپ با قیمت‌های شگفت‌آور ایجاد و در دسترس قرار گرفت. بروکس می‌گوید در دهه ۱۸۴۰، یک چاپ چوبی چندرنگ تک ورق به قیمت یک وعده نودل بود.
چنین نمونه‌های رنگارنگ و زنده‌ای به ندرت پس از نزدیک به دو قرن باقی می‌مانند، به‌ویژه چاپ‌هایی که شامل برگه‌های کاغذی بلند می‌شدند تا جلوه‌های پیچیده صحنه را منعکس کنند.
یکی از چاپ‌های چوبی استادانه این نمایش سال ۱۸۶۱ توسط اوتاگاوا کونیسادا ساخته شد. در این چاپ، بدن اویوا را می‌بینید که با یک قلاب ماهیگیری به سطح کشیده شده و با بالا بردن برگه، جسد دوم را می‌بینید، خدمتکاری که ناخن‌های دستش بعد از مرگ همچنان رشد می‌کنند.
این ترفند روی صحنه گیراتر است، چون هر دو جسد توسط یک بازیگر به تصویر کشیده می‌شوند که لباسش را سریع عوض میکند.
در دهه ۱۸۶۰، نزدیک ۴۰ سال از کاربرد ترفند صحنه می‌گذشت و در آن دهه، از مخازن واقعی آب روی صحنه استفاده میشد. بروکس می‌گوید چاپ‌ها برای بزرگداشت این ترفند ایجاد شدند. این قبیل چاپ‌ها نادر هستند، به خصوص آن‌هایی که کاملاً سالم باقی ماندند.
ارواح قرن‌ها در تئاتر «نو» برجسته بودند و هدف آنها، مخاطبان نخبه‌تر و باهوش‌تر بود.
شاکیو، از سری «صد بدون نمایشنامه»، تسوکیوکا کوگیو، چاپ چوبی، ۱۹۲۷-۱۹۲۲ موزه ملی هنر آسیایی
فرانک فِلتِنز، از متصدیان این نمایشگاه می‌گوید: «آن مراسم شامل رقص، سرود و شخصیت‌هایی با ماسک‌های چوبی استادانه میشد. او می‌گوید: گذاشتن ماسک به این معنا بود که فرد اساساً نه تنها جوهره آن نقش را به خود می‌گیرد، بلکه در حال تبدیل شدن به آن است. این نوعی انتقال روح است که برای آنها اتفاق می‌افتد.»
تسوکیکا کوگیو، هنرمند قرن نوزدهم در زمینه چاپ چوبی، نه تنها با مستند کردن شخصیت‌های ترسناک، بلکه با نشان دادن بازیگران پشت نقاب‌ها و خلق تصاویر پشت صحنه تئاتر برای نخستین بار، دست روی علاقه روزافزون به نو گذاشت.
فلتنز می‌گوید: «این نگاه دزدکی به پشت صحنه تقریباً به نوعی توهین‌آمیز است، چون اسطوره‌شناسی نو را از بین می‌برد.»
«داستان‌های نو شاید به اندازه کابوکی در بازتولید شبح‌ها مهیج نبوده باشند، اما در عوض فرم آنها داستان‌هایی از گذشته‌های دور بود و آن داستان‌ها اغلب با مکان‌های خاص در سراسر ژاپن مرتبط هستند».
«آن داستان‌ها از طریق ارواح مرتبط با آن مکان‌ها بیان می‌شوند و ارواح برای حافظه محلی حکم مجرای ارتباطی را دارند.»
به راستی چرا ارواح در سنت‌های فرهنگی ژاپن دوام آورده‌اند و در دوره ادو احیا شدند؟
به نقل از پِرل مُسکوویتز مجموعه‌دار که همراه همسرش سیمور مسکوویتز، صدها اثر چاپی را به موزه هدیه داده، در کاتالوگ نوشته شده که شاید راهی برای نمایش جامعه‌ی در حال تغییر بوده است: «حدس من اینست که این داستان‌های شبح‌آلود اشکالی از عدالت در جامعه‌ی فئودالی بودند که در آن، اقتدار طبقه حاکم، مطلق بود».
«در چنین سیستم طبقاتی ناعادلانه‌ای، تماشای این نوع نمایش‌ها که در آنها، ارواح می‌توانستند به روشی که مردم نمی‌توانند انتقام بگیرند و عدالت را از طریق این نقشه‌های انتقام‌جویانه اجرا کنند، نوعی تخلیه روانی بود.»
بروکس می‌گوید دانستن شمار چاپ‌های آن زمان دشوار است و مردم هنوز آنها را با روش‌های سنتی می‌سازند.
بینندگان حتماً می‌توانند این تصاویر ارواح را به تصاویر ترسناک فیلم‌های مدرن ژاپنی مانند Ringu محصول ۱۹۹۸ و بازآفرینی انگلیسی آن به نام The Ring محصول ۲۰۰۲ مرتبط کنند.
بروکس می‌گوید: «ارواح ژاپنی چیزهایی هستند که مردم آنها را فیلم‌های ترسناک ژاپنی می‌شناسند. بنابراین حتی اگر تخصصی در این موضوع نداشته باشید، همچنان می‌توانید چیزهایی ببینید که می‌شناسید و به آنها علاقه دارید.»
کانال عصر ایران در تلگرام
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند